Młodzi recytatorzy oddają hołd Grażynie Chrostowskiej - emocje w Sali Marmurowej

W Katowicach wypełniła się echo strof i milczących historii — młodzież stanęła przed jury, by przez słowo przypomnieć losy poetki i jej pokolenia. W Sali Marmurowej wydarzenie połączyło literacką pamięć z osobistymi, często wzruszającymi występami.
- W eliminacjach W kręgu poezji Grażyny Chrostowskiej w Sali Marmurowej Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego
- Laureaci i recytacje z Katowic i regionu
- Poezja i pamięć o Grażynie Chrostowskiej
W eliminacjach W kręgu poezji Grażyny Chrostowskiej w Sali Marmurowej Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego
W prestiżowej sali odbyły się wojewódzkie przesłuchania do ogólnopolskiego konkursu recytatorsko-krasomówczego. Uroczyste otwarcie i wręczenie nagród poprowadził Wicewojewoda Śląski Adam Zaczkowski, który gratulował młodym wykonawcom odwagi i pracy nad repertuarem. Organizatorzy podkreślali, że konkurs ma przypominać o literackim dorobku poetki oraz o bolesnych doświadczeniach II wojny światowej, łącząc edukację historyczną z warsztatem językowym młodzieży.
Laureaci i recytacje z Katowic i regionu
Przesłuchania zgromadziły uczniów szkół ponadpodstawowych i klas VII–VIII szkół podstawowych. W kategorii szkół ponadpodstawowych jury wskazało zwycięzcę z Liceum Ogólnokształcącego im. mjr. Henryka Sucharskiego w Myszkowie, drugie miejsce przypadło uczennicy z Liceum Ogólnokształcącego w Psarach, a trzecie zajęło Technikum nr 6 im. Legionów Polskich w Sosnowcu. W rywalizacji dla klas VII–VIII pierwsze miejsce zdobyła uczennica Szkoły Podstawowej nr 48 im. Juliusza Ligonia w Katowicach, drugie miejsce trafiło do uczennicy Szkoły Podstawowej nr 8 im. Janusza Korczaka w Jaworznie, a trzecie ponownie do reprezentantki Szkoły Podstawowej nr 48 im. Juliusza Ligonia w Katowicach.
Wielu uczestników sięgało po teksty wymagające wrażliwości i skupienia — od surowych opisów obozowej codzienności po subtelne, osobiste refleksje. Jury chwaliło interpretacje, które potrafiły połączyć szacunek dla historii z autentycznym, młodzieńczym wyrazem.
Poezja i pamięć o Grażynie Chrostowskiej
Urodzona 20 września 1921 w Lublinie Grażyna Chrostowska rozwijała talent literacki i angażowała się w harcerstwo. W czasie okupacji współtworzyła podziemne pismo „Polska Żyje”, aresztowana wraz z siostrą trafiła do obozu Ravensbrück, gdzie mimo skrajnych warunków nie zaprzestała pisania. Jej wiersze przetrwały dzięki współwięźniarkom i stały się jednym z najbardziej poruszających świadectw odwagi pokolenia Kolumbów.
W dniu wykonania wyroku, 18 kwietnia 1942, Grażyna napisała ostatni wiersz — jego pierwsze wersy zabrzmiały jak przeczucie nadchodzącej burzy:
„Dzień ten taki właśnie jak‘Niepokój’ Szopena.
Ptaki nisko kołujące nad ziemią.
Niespokojne. Spłoszone z gniazd swych.
Nadsłuchują…W przyrodzie cisza. Ciepło, jak przed burzą.”
— Grażyna Chrostowska
Siostry Chrostowskie zostały pośmiertnie odznaczone Krzyżami Walecznych oraz Złotymi Krzyżami Zasługi, co organizatorzy konkursu przywoływali jako przypomnienie o ich poświęceniu. Konkurs w Sali Marmurowej był próbą nie tylko artystycznego spotkania z tekstem, lecz także refleksji nad tym, jak literatura pomaga pamiętać i uczyć kolejnych pokoleń.
na podstawie: Urząd Wojewódzki w Katowicach.
Autor: krystian