Drętwieniu twarzy najczęściej towarzyszy również mrowienie albo lekkie kłucie – są to zjawiska, które w medycynie określano jako parastezje. Tak naprawdę, występowanie tych objawów nie zawsze świadczy o poważnych chorobach, niemniej jednak, warto skonsultować się z lekarzem i wykonać badania, by wykluczyć jakiekolwiek podejrzenia. Drętwienie twarzy może występować albo po lewej albo po prawej stronie twarzy; może występować dniem albo w nocy, może mieć charakter zmienny, jak również stały. Ogólnie rzecz biorąc, dzisiaj istnieje szereg przyczyn, które mogą powodować drętwienie połowy twarzy, dlatego nie można lekceważyć tego symptomu, a niezmiernie ważne jest w podjęciu diagnozy jest również określenie objawów towarzyszących.
Jakie są przyczyny drętwienia twarzy?
Drętwienie twarzy może być spowodowane nieodpowiednim stężeniem makro i mikroelementów w organizmie człowieka. Czyli np. niewystarczający poziom magnezu i wapnia już mogą spowodować drętwienie nie tylko twarzy, ale również innych części ciała. Niedobór odpowiednich pierwiastków w organizmie człowieka może wynikać przede wszystkim z nieodpowiednich nawyków żywieniowych, nadmiaru sytuacji stresowych, albo nawet z intensywnej aktywności fizycznej. Należy pamiętać również o tym, że branie pewnych leków również może spowodować drętwienie twarzy. Kolejną przyczyną drętwienia twarzy (zarówno jednej, jak i drugiej strony) może być migrena z aurą. Kolejną dość popularną przyczyną wywołującą uczucie drętwienia twarzy jest zapalenie nerwu trójdzielnego twarzy. Jako że to ten nerw jest odpowiedzialny za odpowiednie odbieranie bodźców czuciowych, w momencie, gdy dochodzi do jego zapalenia lub ucisku, twarz zaczyna drętwieć. Ponadto drętwienie twarzy może również sygnalizować padaczkę.
Stwardnienie rozsiane
Drętwienie twarzy to jeden z najczęściej występujących objawów przy stwardnieniu rozsianym. Jest to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego, polegająca przede wszystkim na procesie wieloogniskowego rozpadu neuronów, jakiemu dodatkowo towarzyszy stan zapalny i objawy neurologiczne. Drętwienie twarzy nie jest czymś przyjemnym, wręcz przeciwnie – sprawia duże kłopoty i dyskomfort. Do tego objawu dochodzi wtedy, gdy nerwy przekazujące czucie nie prowadzą informacji w odpowiedni i prawidłowy sposób, przez co osoba chora nie potraf odczuć odpowiednich wrażeń w tym obszarze.
Drętwienie twarzy a nerwica
Nerwica i inne zaburzenia rozwijające się na tle nerwowym bardzo często powodują również objawy somatyczne. Zalicza się do nich: przyśpieszone tętno, zaburzenia trawienia, ucisk w gardle, podwyższone ciśnienie, ból pleców, napięcie mięśniowe, jak również drętwienie twarzy. Powyższe objawy występują także, kiedy to osoba chora odczuwa lęk, niepokój, czy dopada ją atak paniki. Należy pamiętać, iż te objawy mogą występować również u absolutnie zdrowych osób, u których wyniki badań nie wykazują jakichkolwiek stanów chorobowych. W tych sytuacjach w celu przywrócenia równowagi w organizmie i samopoczucia człowieka, warto zastosować zabiegi relaksacyjne, np.: ćwiczenia głębokiego oddechu czy medytację.
Diagnostyka i leczenie
W przypadku, gdy drętwienie twarzy ma charakter regularny i nawracający, osoba chora koniecznie powinna odbyć wizytę u lekarza, który przeprowadzi wywiad kliniczny, a następnie, jeżeli będzie taka potrzeba – skieruje pacjenta na badania. Podczas opisu procesu drętwienia twarzy, pacjent powinien również potrafić opisać objawy towarzyszące, przebyte choroby, wykonane i wykonywane obecnie zabiegi, jak również wskazać przyjmowane leki. Po tym zostanie przeprowadzone badanie neurologiczne. I gdyby na tym etapie lekarz miał trudności z postawieniem diagnozy, powinien on zlecić dodatkowe badania – badania laboratoryjne. Nalezą do nich m.in.: badanie krwi oraz diagnostyka obrazowa. Jeżeli chodzi o leczenie objawów drętwienia twarzy, podejmowane ono jest tylko wtedy, gdy mają one charakter regularny. Metoda i sposób leczenia zależą przede wszystkim od postawionej diagnozy, a co za tym idzie - przyczyn drętwienia. Jednak często są takie przypadki, gdy po wykonaniu badań, nadal nie udaje się zidentyfikować przyczyn, wtedy lekarze zalecają zmienić dotychczasowe nawyki żywieniowe, i wprowadzić na stałe do jadłospisu pacjenta produkty o dużej zawartości witamin i makroelementów, jak również zadbać o właściwe nawodnienie i systematyczną aktywność fizyczną. Jednak pamiętajmy, iż aktywność fizyczna powinna nosić umiarkowany charakter, w przeciwnym wypadku uzyskany efekt odwrotny.
